تأثیر تمرینات ایزومتریک بر جلوگیری از کاهش تراکم استخوان در اندام های آسیب دیده افراد در طول دوره بی حرکتی

چکیده سابقه و هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثر تمرینات ایزومتریک بر جلوگیری از کاهش تراکم استخوان در اندام های آسیب دیده در طول دوره بی حرکتی بود. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، تعداد 60 نفر از افراد آسیب دیده در ناحیه استخوان ران که نیاز به حداقل یک ماه بی حرکتی پس از آسیب داشتند و جهت انجام مراحل درمانی به مراکز پزشکی تخصصی ایلام مراجعه کرده بودند، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و آزمایش تقسیم شدند. میزان تراکم مواد معدنی نمونه ها با استفاده از دستگاه dexa اندازه گیری شد. از آزمون t مستقل برای تحلیل استنباطی داده ها استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که تمرینات ایزومتریک باعث جلوگیری از کاهش تراکم مواد معدنی گردن و تروکانتر استخوان ران بعد از آسیب دیدگی شده و نیز باعث افزایش معنی دار تراکم مواد معدنی گردن و تروکانتر استخوان ران می شود. نتیجه گیری: به نظر می رسد که تمرینات ایزومتریک نه تنها در جلوگیری از کاهش تراکم استخوان آسیب دیده مؤثر است، بلکه احتمالا باعث افزایش تراکم استخوان آسیب دیده نسبت به قبل از آسیب دیدگی نیز می شود. بنابراین، تحقیقات بیشتر را توصیه می-نماید. واژگان کلیدی: آسیب دیدگی، اندام تحتانی، دوره بی حرکتی، استخوان ران.